Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ; Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΒΗΜΑΤΑ.

Αναδημοσίευση απο: http://arpapreveza.net/2010/09


Αγαπητές/οι συνδημότισσες/ες,
Επιλέγουμε να συμμετέχουμε στις δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη χωρίς επικεφαλή στο ψηφοδέλτιό μας, αλλά ως συλλογικότητα ανοικτή σε όλους και όλες. Μέσω αυτής της επιλογής θέλουμε να δώσουμε το μήνυμα ότι η κοινωνία μας δε χρειάζεται δήθεν πεφωτισμένους παράγοντες-μεσσίες και μισαλλόδοξους καριερίστες της πολιτικής. Οι ανάγκες των καιρών και οι καθημερινές μας ανάγκες χρειάζονται τη συλλογική διαχείριση, δράση και ευθύνη και όχι τις πελατειακές σχέσεις και τη δημαγωγία. Απέναντι στο δημαρχοκεντρισμό (πρώτα ορίζουν τον υποψήφιο και μετά το ψηφοδέλτιο), στον οποίο έχουν υποταχτεί και οι δυνάμεις της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, παλεύουμε και διεκδικούμε την πρωτοκαθεδρία των μαζικών συνελεύσεων γειτονιάς και χωριών, την ενεργοποίηση των τοπικών κοινωνικών κινήσεων και την άμεση δημοκρατία στη λήψη σημαντικών αποφάσεων του δήμου και στον δημοτικό ετήσιο προϋπολογισμό. Απέναντι στο μοντέλο του «χρισμένου» δημάρχου, προτείνουμε την άμεση εκλογή του με σταυρό προτίμησης από τους πολίτες.
Δεν διεκδικούμε απλά διορθώσεις και μικρό-αλλαγές στο σημερινό μοντέλο της λεγόμενης Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ούτε την διαφορετική διαχείριση του αλλά την πλήρη ανατροπή του. Ενάντια στους δήμους-εταιρίες, στους δήμους που με τα ανταποδοτικά τέλη κλέβουν από το υστέρημα της λαϊκής και εργατικής οικογένειας, που είναι προσανατολισμένοι στην εξυπηρέτηση των λίγων, των πλούσιων και των κοινωνικά «ευυπόληπτων». Ενάντια στον Καλλικράτη, που θα ενισχύσει τις περικοπές, θα γενικεύσει τις ιδιωτικοποιήσεις, θα αυξήσει τα δημοτικά τέλη και θα οδηγήσει στην περαιτέρω εγκατάλειψη της επαρχίας και της υπαίθρου.
Ως Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών καλούμε σε μια ανοικτή συσπείρωση και μαζική δράση για να ακουστεί δυνατά η φωνή των εργαζόμενων, των εκατοντάδων ανέργων, των νέων εργαζόμενων που βιώνουν τον καθημερινό μεσαίωνα της εκμετάλλευσης και της ελαστικής εργασίας. Η φωνή των αγροτοκτηνοτρόφων που συνθλίβονται από τις συνεχείς αναθεωρήσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Η κραυγή της νεολαίας που ασφυκτιά και αποκληρώνεται στο σχολείο και αντιμετωπίζει το φάσμα της ανεργίας.
Αυτή η φωνή πρέπει να ακουστεί, αυτών των ανθρώπων η πάλη και ο αγώνας πρέπει να βγει στο προσκήνιο και να σπάσει την συναίνεση και την σικέ προεκλογική διαμάχη των επίσημων υποψήφιων δημάρχων και των διαχειριστών της τοπικής εξουσίας.
Απευθύνουμε αυτή την πρόταση σε όλους εκείνους και εκείνες που συνειδητοποιούν ότι το ΠΑΣΟΚ, αφού καπηλεύτηκε τη λαϊκή ψήφο, σήμερα ηγείται της επίθεσης στους εργαζόμενους. Την απευθύνουμε στους αγωνιστές από τα τοπικά κινήματα, όλους αυτούς που αγωνίστηκαν ενάντια στην οικολογική καταστροφή, στην καταπάτηση των ελεύθερων χώρων και στην υπεράσπιση του δικαιώματος στη πόλη. Την απευθύνουμε, όμως, και σε όσες πολιτικές δυνάμεις και συλλογικότητες συνειδητοποιούν την ανάγκη για μια Αριστερά πρωτοπόρα σε νικηφόρους αγώνες, έτσι ώστε να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές και να ανατραπούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, για μια Αριστερά ανεξάρτητη από τους μηχανισμούς του κράτους, μια Αριστερά της επαναθεμελίωσης του οράματος της απελευθέρωσης του ανθρώπου και της φύσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, μια Αριστερά που θα είναι πραγματική δύναμη ρήξης και ανατροπής, αντίπαλο δέος στο σύστημα. Αγωνιζόμαστε για να δοθεί ώθηση σε ένα νέο κοινωνικοπολιτικό ρεύμα. Ένα ρεύμα σκεπτόμενης, κοινωνικά μαχόμενης, αντικαπιταλιστικής κίνησης σε επίπεδο δήμου που θα συμβάλλει σε μια αντίστοιχη πανελλαδική προσπάθεια.
_______________________

Αγαπητοί Φίλοι,
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία και ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.
Ο δρομος θα είναι μακρύς και κακοτράχαλος, ο αγώνας σας
θα είναι δύσκολος και γι' αυτό όμορφος....  
HASTA LA VICTORIA SIEBRE ή


«Στην αρχή μας αγνοούν, 
μετά μας γελοιοποιούν, 
στη συνέχεια μας πολεμούν 
και στο τέλος νικάμε». 
 Μαχάτμα Γκάντι

Κώστας Λάμπος

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΡΙΝΑΛΕΝΤΑ: ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΥ

 

 

Δήμος Μαριναλέντα (Ισπανία): 

Ένα πείραμα που διαρκεί 31 χρόνια

Το ρεπορτάζ από την Μυρτώ Μπολώτα 
Αναδημοσίευση από: http://www.a-po-drasi.gr/?p=827

Τη Δευτέρα 13/9 οργανώθηκε μια εξαιρετικά επιτυχημένη εκδήλωση στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Βοτανικός Κήπος» της Πετρούπολης με προσκεκλημένο το δήμαρχο της Μαριναλέντα (Ισπανία) Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, την οποία παρακολούθησαν πάνω από 500 άτομα. 
 
2.jpg


Από το 1979 στη μικρή αυτή πόλη της Ισπανίας των 3.000 κατοίκων διεξάγεται ένα αυτοδιοικητικό πείραμα αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης, το οποίο η συλλογικότητα του «Βοτανικού Κήπου» αποφάσισε να παρουσιάσει. Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι όσοι/όσες είχαμε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε μάθαμε πολλά.  
Η Μαριναλέντα βρίσκεται στη φτωχότερη περιοχή της Ισπανίας, την Ανδαλουσία, όπου το 50% των καλλιεργούμενων εκτάσεων ανήκει στο 2% του πληθυσμού. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο δήμαρχος «το μόνο που παράγαμε ήταν ανεργία και μετανάστευση». Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση οι κάτοικοι αποφάσισαν να αντισταθούν. Το 1979 ο συνδυασμός του Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στις δημοτικές εκλογές και έκτοτε, και για 31 συνεχή χρόνια, επανεκλέγεται. Και όχι τυχαία.
Η Μαριναλέντα διοικείται από τις συνελεύσεις των κατοίκων της μια και βασικό μέλημα είναι η συμμετοχή του κόσμου. Ο οικονομικός προϋπολογισμός οργανώνεται στη βάση των αποφάσεων των συνελεύσεων γειτονιάς, στις οποίες οι κάτοικοι αποφασίζουν τα έργα που κάθε χρονιά πρέπει να γίνουν στην περιοχή τους. Στις συνελεύσεις επιδιώκεται η συναίνεση αλλά χρησιμοποιείται και η ψηφοφορία όταν υπάρχει διάσταση απόψεων. Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται 60-70 συνελεύσεις.
Οι κάτοικοι της Μαριναλέντα συμμετέχουν επίσης εθελοντικά στις συλλογικές εργασίες, όπως είναι η συντήρηση δρόμων και κήπων/πάρκων αλλά και το χτίσιμο σπιτιών. Εχοντας θεσπίσει το θεσμό των «κόκκινων Κυριακών», το Σάββατο περνάει ένα αυτοκίνητο με μεγάφωνο και ανακοινώνεται στη γειτονιά η εργασία που πρέπει να γίνει. Ενώ τέλος, όσοι έχουν συνδικαλιστική ή πολιτική ισχύ ζουν όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι της πόλης, δηλαδή από τη δουλειά τους και μόνο.
Ομως, όπως πολύ σωστά το έθεσε ο προσκλεκλημένος δήμαρχος, η πολιτική δημοκρατία χωρίς οικονομική δημοκρατία είναι ένα μεγάλο ψέμα. Γι’ αυτό πέρα από την άμεση δημοκρατία αποφάσισαν να προχωρήσουν κι ένα βήμα παραπέρα: να αντιμετωπίσουν την ανεργία διεκδικώντας τη γη από τους γαιοκτήμονες. Επί 12 χρόνια αγωνίστηκαν με όλα τα μέσα: με γενικές απεργίες, με απεργίες πείνας, με μπλοκάρισμα δρόμων, τρένων και αεροδρομίων, διατρέχοντας τη χώρα με πορείες. Αντιμετώπισαν βέβαια φυλακίσεις, διώξεις, καταστολή, καταδικαστικές δικαστικές αποφάσεις, ακόμα και απόπειρες δολοφονίας (δύο εναντίον του δημάρχου). Και τα κατάφεραν. Οι κάτοικοι της Μαριναλέντα απέσπασαν από τον ισχυρό γαιοκτήμονα της περιοχής 12.000 στρέμματα γης και στη συνέχεια δημιούργησαν έναν αγροτικό συνεταιρισμό (El Humoso) από τον οποίο ζει σήμερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους! Τη γη την έχουμε δανειστεί από τους προγόνους μας και οφείλουμε να την επιστρέψουμε βελτιωμένη στα παιδιά μας», λέει ο δήμαρχος.
Η ανεργία όμως παρέμενε σε υψηλά επίπεδα. Γι’ αυτό και αποφάσισαν να δημιουργήσουν και ένα μικρό μεταποιητικό εργοστάσιο (Humar Marinaleda) στο οποίο συσκευάζονται οι συγκομιδές (ελιές και ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές, κ.λπ.), βρίσκεται στη μέση του χωριού και σε αυτό εργάζονται περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία.
Τόσο στον αγροτικό συνεταιρισμό όσο και στο εργοστάσιο όλοι έχουν τον ίδιο μισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ημέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδομάδα και αμείβονται με 47 ευρώ την ημέρα. Τα κέρδη του συνεταιρισμού δεν μοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στο συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν δουλειές. Γι′ αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Ακόμη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι μισθοί καταβάλλονται.
Ελειπε όμως ένα ακόμα βήμα: αυτό της κοινωνικής δημοκρατίας το οποίο εστιαζόταν κυρίως στην έλλειψη στέγης. Ηταν πολύ συνηθισμένο να μένουν σε ένα σπίτι ακόμα και τρεις γενιές. Μετέτρεψαν ιδιόκτητα εδάφη σε δημόσια και δημιούργησαν μια λίστα κατοικιών για νέους. Παρέχεται λοιπόν στους νέους δωρεάν τόσο η γη, όσο και οι εργάτες αλλά και οι αρχιτέκτονες και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να βάλουν την προσωπική τους εργασία ώστε να χτίσουν το σπίτι τους με τη βοήθεια της γειτονιάς (αναφερθήκαμε παραπάνω στις «κόκκινες Κυριακές»). Το σπίτι που παρέχεται είναι 90 μ2 με 100 μ2 αυλή και κοστίζει 15 ευρώ το μήνα!
Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωμα. Μια θέση στον παιδικό σταθμό με όλα τα γεύματα κοστίζει 12 ευρώ τον μήνα. Ενώ η χρήση της πισίνας (ανοιχτή και κλειστή) 3 ευρώ το χρόνο. Λειτουργούν επίσης ομάδες που φροντίζουν τους ηλικιωμένους στα σπίτια τους, φτιάχνοντάς τους φαγητό, πηγαίνοντάς τους στο γιατρό ή καθαρίζοντας τα σπίτια τους. Κι αυτά είναι όλα δωρεάν. Ενώ τέλος, η Μαριναλέντα έχει το υψηλότερο ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο σε όλη την Ανδαλουσία με κήπους αλλά και φυσικά πάρκα μέσα στην πόλη.
Από την άλλη, «εδώ δεν έχουμε χωροφύλακες, θα ήταν μια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήμαρχος. «Δεν έχουμε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυημένη όπως και εγγυημένη είναι και η ύπαρξη ανεξάρτητων αγροτών και μικροεπαγγελματιών. Οπως είναι φυσικό, οι κάτοικοι της Μαριναλέντα ούτε καν συζητάνε την εγκατάσταση μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων στην πόλη τους ενώ σφοδρή είναι η αντίθεσή τους απέναντι στις μεταλλαγμένες καλλιέργειες.«Εφαρμόζουμε μια συμμετοχική δημοκρατία, αποφασίζουμε για όλα, από τους φόρους ώς τις δημόσιες δαπάνες, σε μεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουμε πως οι άνθρωποι μπορούμε να δουλεύουμε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήμα. Με το παράδειγμά μας αποδεικνύουμε ότι η ουτοπία δεν είναι χίμαιρα και το καλύτερο βιβλίο είναι η ίδια η ζωή. Πρέπει να ονειρευόμαστε και στη συνέχεια να επιχειρούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα γύρω μας». Και κατέληξε: «Τίποτα δεν είναι αδύνατο!»
Υ.Γ. Για όσους/όσες θα σκεφτούν σοβαρά τη μετεγκατάστασή τους στη Μαριναλέντα να τους ενημέρωσουμε ότι όλοι οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση από την πρώτη στιγμή στις κοινωνικές παροχές εκτός από αυτό της στέγασης. Για να βάλουν «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους» θα πρέπει να συμπληρώσουν δύο χρόνια μόνιμης παραμονής στην πόλη.

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ  ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
από την εκδήλωση στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο 
«Βοτανικός Κήπος» της Πετρούπολης, με προσκεκλημένο το
Δήμαρχο της Μαριναλέντας 
  Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο



Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ: ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ



ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ: 
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ  ΓΙΑ  ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ  
ΤΟΝ ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ




Πάρτε μαζικά μέρος σε αυτές τις εκδηλώσεις και συμβάλετε με τη συμμετοχή σας στο γκρέμισμα του μύθου για την αιωνιότητα του καταστροφικού και απάνθρωπου καπιταλισμού και στον αγώνα για ένα καλύτερο, ανθρωπινότερο κόσμο.
Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.ablocfest.gr 
Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου 
για ένα Νέο Ουμανισμό
Κώστας Λάμπος