tag:blogger.com,1999:blog-2044566162444864198.post7415605242197612956..comments2023-09-24T17:53:03.333+03:00Comments on ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ: ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Σ' ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΕΝΘΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΊΔΗΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΟΣhttp://www.blogger.com/profile/16685037568440234495noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2044566162444864198.post-89353961864799853872008-01-31T11:43:00.000+02:002008-01-31T11:43:00.000+02:00Αγαπητοί μου φίλοι, Οδυσσέα και Αριστοτέλη. Τα ονό...Αγαπητοί μου φίλοι, <BR/>Οδυσσέα και Αριστοτέλη. <BR/>Τα ονόματά σας και μόνο με γεμίζουν δέος. Κι' αυτό γιατί ο πρώτος,ο Οδυσσέας, από τα βάθη της ιστορίας και του μύθου διδάσκει τη γεναιότητα, με την έννοια της πολυδιάστατης σκέψης (το πολυμήχανον), που είναι απαραίτητη στον καθένα μας για να αντιμετωπίζουμε τους κάθε φορά σύγχρονους Λαιστρυγόνες, τις Σηρείνες και τις Κίρκες στο μεγάλο ταξίδι της ζωής, "στον πηγαιμό για την Ιθάκη".<BR/>Ο δεύτερος, ο Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης,δίδαξε, διδάσκει και θα διδάσκει στους αιώνες την ανθρωπότητα "να α ν θ ρ ω π ε υ ε τ α ι" εξελικτικά με την καλλιέργεια της σκέψης, της έρευνας, των επιστημών, των τεχνών και των γραμμάτων, δηλαδή με την ανάπτυξη και την υπεράσπιση του πολιτισμού των "πολιτικών ζώων" και όχι απλά των ζώων.<BR/>Αγαπητέ φίλε Γιάννη (odisey), κατανοώ, αλλά δεν συμμερίζομαι την "ευαισθησία" σου και το πένθος σου για τον Λαιστριγόνα-Σηρείνα-Κίρκη Χριστόδουλο Παρασκευαϊδη. Κι'αυτό γιατί δεν περιορίστηκε στα λεγόμενα "πνευματικά" του καθήκοντα και στην παρηγοριά των πασχόντων, αλλά επέλεξε συνειδητά και φανατικά το ρόλο του αναισθητικού για λογαρισμό της απάνθρωπης, καταστροφικής και κανιβαλικής εξουσίας, που καταδικάζει εκατομμύρια συναθρώπων μας στον εξευτελισμο, στην πείνα και στο θάνατο. Οι επιλογές του Λαιστριγόνα Χριστόδουλου Παρασκευαϊδη δείχνουν πως ήταν ένα κομπλεξικό και θρασύδειλο ανθρωπάκι που δεν είχε τα κότσια να υπερασπιστεί τον πάσχοντα συνάνθρωπό του και γι' αυτό προτίμησε τα 'αγαθά της εξουσίας'. Το σύστημα που υπηρέτησε θα τον μνημονεύει, όσο ακόμα θα υπάρχει, η ιστορία όμως θα τον κατατάξει στους συγχρονους ιεροεξαταστές, στους πολέμιους της εξέλιξης, της επιστήμης, του πολιτισμού και σε τελική ανάλυση στους εχθρούς του Ανθρώπου που παλεύει να είναι ελεύθερος από το ψέμα,τη βία των μηχανισμών της εξουσίας και του εξουσιαστικού Φόβου. <BR/>Του εξουσιαστικού Φόβου και της αστικής υποκρισίας, που 'ευαισθητοποίησε' τον 'σύντροφο' Αλέκο,ακόμα και την 'συντρόφισσα' Αλέκα να 'αποδώσουν φόρο τιμής' και να απευθύνουν το 'ύστατο χαίρε' στον με την ευρεία έννοια 'σύντροφό' τους Χριστόδουλο Παρασκευαϊδη. <BR/>Και μιάς και σου αρέσουν, φίλε Γιάννη, οι αναφορές στους μακρυνούς μας προγόνους, να σου θυμήσω, πως για ανάξιους δημόσιους άνδρες έλεγαν, για λογαριασμό του Δήμου, το "ουκ εν περιδείπνοις επενεθείεις αν". Βέβαια σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Επαινούνται στα 'περίδειπνα' οι ανάξιοι και οι άξιοι απωθούνται στη λησμονιά, γιατί οι εξουσιαστές γνωρίζουν πως οι Λαοί που δεν έχουν δική τους ιστορική μνήμη μπορούν να ξαναζούν τη μίζερη ιστορία τους.<BR/>Αγαπητέ μου φίλε Αρίστο<BR/>συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και συγνώμην που δεν μπόρεσα , όπως εσύ, να τα πω με τόσα λίγα λόγια.<BR/>Σας ευχαριστώ και του δυό για την επίσκεψη και τη συμμετοχή σας στο διάλογο και μάλιστα για το συγκεκριμένο θέμα, που "θέλει αρετή και τόλμη.." <BR/>Να είστε καλά <BR/>Κώστας ΛάμποςΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΟΣhttps://www.blogger.com/profile/16685037568440234495noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2044566162444864198.post-6047968607073226132008-01-30T22:44:00.000+02:002008-01-30T22:44:00.000+02:00ΝΑΙ, πρέπει να πενθήσουμε την κοινωνική υποκρισία,...ΝΑΙ, πρέπει να πενθήσουμε την κοινωνική υποκρισία, την κατάντια των media, το φτηνό εμπορικό θέαμα, την επερχόμενη αγιοποίηση ενός μισαλόδοξου άρχοντα και τέλος την απώλεια μνήμης που μας κατατρέχει.aristotelishttps://www.blogger.com/profile/16729534937642357513noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2044566162444864198.post-2689781269663047652008-01-30T22:03:00.000+02:002008-01-30T22:03:00.000+02:00Κι εγώ φίλε Κώστα απάντησα στο σχόλιο σου: Το πένθ...Κι εγώ φίλε Κώστα απάντησα στο σχόλιο σου: <BR/>Το πένθος δεν ακυρώνει, ούτε τροποποιεί την ιστορία. Για έναν άνθρωπο πενθώ, λιγότερο ή περισσότερο γνωστό μου, λιγότερο ή περισσότερο καλό ή κακό για μένα. Τι σημασία έχει; Όταν στην εκκλησιά δίπλα μου, κηδεύεται κάποιος παντελώς άγνωστος μου, κλείνω το ραδιόφωνο του καφενείου μου. Το μέτρο δίδαξαν οι αρχαίοι έλληνες. Το μέτρο, την ανεκτικότητα κι άλλα ωραία. Ιδιαίτερα, όταν απέναντι έχεις νεκρό. Μέγας ο σεβασμός τους προς τους νεκρούς. Η Αντιγόνη θυσιάστηκε για να μην αφήσει άταφο τον αδελφό της. Ούτε τον εχθρό μου, θέλω άταφο. Είμαι και με το "αγαπάτε αλλήλους". Δεν είναι πολυσυλλεκτική η φιλοσοφία μου. Μονόδρομος στον ίδιο δρόμο με τον ¶νθρωπο και την ομορφιά του. Το πένθος δεν είναι μέρος της ιστορίας. Ούτε μπορεί να την αλλάξει. Είναι θέμα συμπεριφοράς και πολιτισμού. Πού βρίσκεται η αλήθεια μου είναι αρκετά γνωστό. Δεν έχω λόγους να τη θυμηθώ σήμερα. Αν χρειαστεί θα το κάνω αύριο. Πρώτα το πένθος και μετά το μνημόσυνο. Σήμερα πρέπει να πενθήσω, ειλικρινώς. Όποιες κι αν είναι οι διαφωνίες μου. Δεν προτίθεμαι να φτιάξω άγαλμα.Odysseyhttps://www.blogger.com/profile/06251598966273426232noreply@blogger.com