ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Σ' ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΕΝΘΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΊΔΗ

************************************
Σχόλιο στην παρακάτω ιστοσελίδα:
http://www-ithacanet-gr.pblogs.gr/

**********************************

Του Κώστα Λάμπου


Αγαπητέ μου φίλε, σήμερα με το «ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΝΘΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ» με ξάφνιασες αρνητικά και συγκεκριμένα για τους παρακάτω, μεταξύ άπειρων άλλων, λόγους:

1.Οι θρησκείες γενικά και οι εξουσιαστικές θρησκείες ειδικότερα δεν έχουν, φίλε Γιάννη, σχέση με την αγάπη, γιατί η αγάπη δεν είναι υποκρισία, σκοταδισμός, ψέμα, μίσος, εκμετάλλευση, ρατσισμός, βία, φόβος, πόλεμος, πείνα, θάνατος. Τα θρησκευτικά-εκκλησιαστικά ιερατεία υπηρέτησαν και υπηρετούν τα εξουσιαστικά ιερατεία, όταν δεν μπορούν να ασκούν τα ίδια οικονομική και κοινωνική εξουσία, με τόση απανθρωπιά και βιαιότητα και έγραψαν τις πιό μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

2. Ο φονταμενταλιστής Χριστόδουλος Παρασκευαϊδης διαπλέχθηκε με όλες τις αντιδραστικές κοσμικές εξουσίες, αναρριχήθηκε χάρη σ' αυτές και γι' αυτό τις υπηρέτησε με 'συνέπεια', σκληρότητα και φανατισμό μέχρι το τέλος της ζωής του. Αγάπησε κομπλεξικά την εξουσία και όλα όσα τη συμβολίζουν, ξεπερνώντας προσχήματα περί 'ιεροσύνης' για να τιμήσει το χουντικό παρελθόν του και να κερδίσει ηγετικό ρόλο στη "Δεξιά του Κυρίου".

3. Μίσησε όσο κανένας άλλος τη φτώχεια, τον αγώνα για τη γνώση , για την αλήθεια, για την πρόοδο. Μίσησε την επιστήμη και όσους πασχίζουν για ένα νέο Διαφωτισμό και για ένα καλύτερο (επίγειο, γιατί δεν υπάρχει άλλος) κόσμο. Μίσησε , ως πιστός υπηρέτης της κοσμικής εξουσίας που καλύπτεται από τους πέπλους της παλαιάς και κενής-καινής Διαθήκης, όσο κανένας άλλος τις αρχαιοελληνικές ρίζες του ανθρώπινου πολιτισμού και 'δίδαξε ' την υποταγή στους σύγχρονους καίσαρες, με την ελπίδα πως θα τον κάνουν Πάπα, ή Πατριάρχη, αν όχι Κωνσταντινουπόλεως, τουλάχιστον στο Ελλαδιστάν.

4. Τέλος πάντων, ο Παρασκευαϊδης 'εκοιμήθη', ενώ εμείς οι άλλοι, οι κοινοί θνητοί πεθαίνουμε. Βλέπεις, ακόμα και στο θάνατο , στη "Δημοκρατία της Φύσης", όπου όλα τα όντα είναι ίσα, αυτή η 'φάρα' του μαύρου ιερατείου θέλησε να ξεχωρίζει από το 'ποίμνιο'. Και ξέρεις γιατί; γιατί όσοι 'κοιμούνται' και δεν πεθαίνουν 'αγιάζουν'. Και να μου το θυμηθείς, αργά ή γρήγορα θα τον 'αγιοποιήσουν' τον Παρασκευαϊδη. Μορφωμένος άνθρωπος είσαι και ασφαλώς θα ξέρεις πως αυτά τα 'καραγκιοζιλίκια', κρύβουν ατομικές ματαιοδοξίες 'περί (επίγειας γιατί αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από το 'ποίμνιο', πως δεν υπάρχει άλλη) αθανασίας' και ιερατική πανουργία.

5. Στις μέρες του η 'ιερή' αγυρτεία ξεδιπλώθηκε σε όλο το μεγαλείο της, για να έχει 'το μαγαζί' πελατεία και να γεμίζουν τα παγκάρια, από τον 'οβολό' των πιστών και από τα εκατομμύρια των κρατικών και των ευρωπαϊκών ταμείων, ανάλογα με το μέγεθος της πολιτικής επιρροής και της πολιτικής χειραγώγησης του πνευματικά λεηλατημένου και κατατρομοκρατημένου 'ποιμνίου'. Ο Χριστόδουλος υπήρξε άριστος διαπλεκόμενος Manager της επιχείρησης "Εκκλησία-Απάτη Α.Ε." , αλλά ένας πολύ κακός "ιεράρχης" με την έννοια του 'αγαπάτε αλλήλους', γιατί έσπειρε το γνωστό μίσος 'της ορθοδοξίας', για όλους τους 'άπιστους', πολιτική μισαλλοδοξία για όλους τους 'άλλους' και εφιαλτικούς μεταφυσικούς φόβους για όλους τους 'αφελείς', δηλαδή τους καλοπροαίρετους πιστούς.

6. Ο διάδοχός του στο 'θρόνο', ας φροντίσει , μεταξύ των πολλών άλλων, να επιστρέψει στο υπουργείο εξωτερικών της Ελλάδας τα 5,5 εκατομμύρια ΕΥΡΩ που πήρε η "Αλληλεγγύη" του Χριστόδουλου, για να στείλει, ως 'ανθρωπιστική' βοήθεια στους πεινασμένους Αφρικανούς κάμποσους τόνους σάπια κοτόπουλα, σκάνδαλο την εξέλιξη του οποίου ευτυχώς σταμάτησε κάποιος συνειδητός και σεμνός τελωνειακός υπάλληλος. Τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία γιατί είναι φόροι από τον εργαζόμενο ελληνικό Λαό, γιατί το πάμπλουτο ιερατείο , όπως είναι γνωστό δεν πληρώνει φόρους και διαχειρίζεται τη μυθική εκκλησιαστική περιουσία με σκανδαλώδη τρόπο.

7. Ας φροντίσει επίσης να αφήσει την παιδεία στα χέρια της επιστήμης, των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας. Ήσυχα ας αφήσει επίσης τα κρατικά ταμεία, όπως συμβαίνει με όλες τις εκκλησίες σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες. Και αφού επιστρέψει την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία στο φτωχό Λαό που υποφέρει, ας ασχοληθεί 'με τα του οίκου του', με τη δύναμη της πίστης του και όχι με τη δύναμη των κρατικών ταμείων και των κομματικών ανταλλαγμάτων.

8. Διαφορετικά, αν συνεχίσει να στηρίζει την αντιλαϊκή και απάνθρωπη εξουσία, ως κρατική θρησκεία, που ασκείται από αντιπαραγωγικούς και διαπλεκόμενους 'ψυχοφύλακες-δημοσιουπαλλήλους', που ζουν (ως 'άγιοι' Πρεβέζης, Περιστερίου, Αθηνών και περιχώρων κλπ κλπ) στη χλιδή και στην ακολασία σαν παράσιτα σε βάρος της κοινωνίας, καλό είναι να γνωρίζει, πως η 'πίστη', ως Φόβος των πιστών κάποια στιγμή θα εξελιχθεί σε μίσος ενάντια στην εξουσία και στους λακέδες της και σε αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια.

9. Οι πληγές και οι φοβίες που φύτεψαν στην ανθρωπότητα οι εξουσίες και όλες ανεξαίρετα οι εξουσιαστικές θρησκείες με πρώτη ύλη τη βία και το Φόβο υποχωρούν σταθερά και τη θέση τους την καταλαμβάνει μιά Νέα Αυτοπεποίθηση, μιά Νέα Συνείδηση, ένας Νέος Ουμανισμός και ένας νέος αγώνας που θα οδηγήσει σε ένα καλύτερο κόσμο.

10. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό αντιλαμβάνεται απόλυτα την κρισιμότητα του θέματος της θρησκευτικής πίστης, πάνω στην οποία ‘οικοδομήθηκαν’ από κάθε λογής αγύρτες και εξουσίες θρησκευτικοί μύθοι και δοξασίες, εκκλησίες και ιερατεία που καταδυναστεύουν πνευματικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, χιλιάδες χρόνια τους πιστούς, την Ανθρωπότητα και τον Πολιτισμό. Και επειδή ταυτόχρονα εκτιμά πως το επόμενο βήμα της Ανθρωπότητας, για να μην είναι προς την καπιταλιστική βαρβαρότητα, θα πρέπει να είναι με «αρετή και τόλμη προς την Ελευθερία», προς μια Νέα Ελευθερία, χωρίς το Φόβο κάποιου θεού και κάποιας εξουσίας, γι’ αυτό προτείνει να ανοίξει ένας Διάλογος χωρίς Φόβο και σκοπιμότητες, για να ριχτεί άπλετο φως στην ιστορία, στην ουσία και στο ρόλο των θρησκειών και τότε να αποκατασταθεί, για όποιον θα το έχει ανάγκη, η πίστη ως αυστηρά ατομική υπόθεση, την οποία η κοινωνία δεν θα επιτρέπει σε κανέναν επαγγελματία αγύρτη να την εκμεταλλεύεται. Ας τολμήσουμε μια ζωή χωρίς Φόβο. Μια ζωή της οικουμενικής αγάπης και της Ανθρωπιάς.

Εσύ, καλέ μου φίλε Γιάννη, για ποιό πράγμα πενθείς;


Από Κώστας Λάμπος Δευτέρα, 28 Ιανουαρίου 2008 7:57 μμ